wrote:

a mnie ciągle intryguje skąd lucky się tutaj wziął...

Jak napiszę, że w tajnym radzieckim laboratorium wyhodowano takich jak ja
ponad 20. Różni to byli goście - ponoć ja i jeszcze kilku innych miało
pecha podczas burzy (czytaj spięcie w inkubatorze - sh1ts happens).
A w wieku kilku lat ośmiu w tym ja próbowało uciec kanałami - udało się trzem. Po upadku ZSRR z pozostałych w laboratorium ostało się dwóch. W sumie jest nas teraz 5 przy życiu - mam taką nadzieję. Może któryś żyje wśród Was... hehe
A tak na serio to co chciałbyś bracie wiedzieć ?

wrote:

wrote:

powinien się zmierzyć z gmz

wydaje
mi się że niestety nie jest aż tak bardzo "nie religijny" jak
gmz

Byłem kiedyś ministrantem (jakieś 4 lata od 9 roku życia), i qwa się tego nie wstydzę. Co niedzielę, w tygodniu kilka mszy o 6:30 rano w kościele i do szkoły. Myślę, że taka posługa nauczyła mnie przede wszystkim dużo empatii i woli wybaczenia bliźniemu.
Byłem też harcerzem, również jakieś 4 lata. Ale nie takim z ZHP (bez urazy) ale z prawdziwego ZHR. Gdzie jak się jechało na obóz, to na miejscu nie miałeś wszystkiego na tacy tylko od samego rana namiot po namiocie stawiałeś pryczę z ściętego wcześniej drzewa, kopałeś latrynę, lodówkę i kuchnię itp. Sam początek obozu, to jakieś 2 i pół dnia zapierdalania w słońcu, deszczu i spróbuj tylko okazać słabość, to nie miałeś życia. Byłeś cwelem, to na "chrzcinach" tak cię przejechali, że od razu nabierałeś respectu. Ćwiczenie charakteru non stop. Nocne warty, wczesne pobudki i dyżury kuchenne. Bóg, Honor, Ojczyna, ale też i zabawa. Ja osobiście uwielbiałem podchody do innych obozów. - maszerowało się jakieś 50 do 80 km przez klika dni, spanie pod gołym niebem (chyba, że się znalazł jakiś gospodarz albo leśniczy i porąbałeś mu drzewo na całą zimę to spałeś w stodole i miałeś szklankę mleka). Jak dotarłeś do celu, to opracowanie planu obozu przeciwnika, odpoczynek i w nocy zakradanie się po flagę Drużyny - to się nazywa real CTF. Jeden taki wypad był zajebisty a i rewanż zaprzyjaźnionej drużyny też dał radę, ale nie będę już Was tym zanudzał. A jak już troszkę w tym klimacie okrzepłeś, to szedłeś na nocny obchód wokół obozu chłpocami (9-11 letnimi) - kazałeś im aby sami sprawdzili w lesie co się np. za wielkimi potwornymi krzaczorami czai (wyobraźnia przerażonego dzieciaka wymyśla niestworzone rzeczy), a potem ich satysfakcja w oczach, że pokonali strach - bezcenne. Tak się uczyło kiedyś przezwyciężać własne słabości,a nie uciekać.
Ideały braterstwa i prawdziwej przyjaźni "Bacz by słowo sobie dane było zawsze dotrzymane... W dzień czy ciemną noc przyjaźń da Ci moc - dzisiaj to już tylko frazesy, mam nadzieję, że się jednak mylę

wrote:

Gmz pojedyńczym postem rozjebał formatowanie stron w
jednym temacie. Ciężko będzie ale wierzę w Lakiego, jedziesz.

Co do przyjaciela, z którym miałbym się niby zmierzyć, to szkoda mi zdrowia i życia - na początku nie wiedziałem o kim Wy mówicie, ale topic nt Dnia Kobiet i jego poście wszystko stało się dla mnie jasne. Wolę na razie takie tematy szybko zamykać. W ostateczności zawsze można użyć mojego tekstu pod sygnaturką - śmiało tylko proszę nie przeciwko mnie,Ok? hehehe
Poza tym Ty czy Benedykt a na pewno Fala śmiało dalibyście mu radę. Tylko po co?

SaW - muszę tak pisać 5-6 osób, żeby cel jaki mamy w lipcu nie zniknął nam z oczu. Bez takich jak zwał tak zwał manipulacji znów nam ucieknie. A tak widząc naszą determinację może więcej osób się zadeklaruję? Obaczy się

No to co? Chceta dalej mnie wypuszczać??? Piwa mi zabrakło i nie che mi się więcej pisać lol.

Acha, misja w Rzeszowie zagrożona - jeszcze nie dawno w domu walały się 4 lapki. Teraz ostało się aż dwa - jeden skradziono drugi padł. Z tych co pozostało nagle teściu do firmy potrzebuje, a drugi żonie do pracy podyplomowej. Nic... będę walczył dalej, bo co tam będę robił bez kompa oprócz bezsensownego chlania? Potrzebuję wsparcia chłopaki żeby ją przekonać. Przecież w tygodniu i tak nie ma czasu na pisanie, a z smartphonem to se mogę ehhh...A to jedyny czas kiedy będę mógł sprawdzić noclegi?

Co do blogu, to świetnie przecież pisze Laurka:

wrote:

Śmiesznie poczytać po przerwie. Jak już linki lecą, to
zapraszam do lektury popełnionego przeze mnie art Pozdro.
http://my3miasto.pl/magiel/2439-mamy-w-sobie-cos-z-adasia

Dla mnie N1:)

PS. Skromność podpowiada mi, że jestem chyba typem na "ja"

tymczasem zdróweczko i tyle w temacie hehe
laki

a czego sie wstydzić, jak już coś to ja też byłem ministrantem i było zajebiście , gdy inni siedzieli dupami pod blokiem my popylaliśmy z naszymi po tatrach, gorcach, było git. no i ten respect pośród klasy w szkole wtedy jeszcze 8 klas podstawówki, inne czasy, teraz i owszem pewnie by człowieka obśmiali w gimbazie itp. ale to już inny temat. człowiek wyniósł jakieś wartości, czegoś się nauczył, chociażby punktualności, nawet sama świadomość, że stoi się bliżej ołtarza w kościele dodawała 'mocy'. chciałem być lektorem, ale się nie udało w sumie to z 5-6 lat o ile dobrze pamiętam.

A mnie się podoba, poczekac tylko az skora "odpocznie" i wowczas bedzie co podziwiac hehehe.. - Ale kogo obchodzi czyjaś opinia, najważniejsze że to nie ja będę 'nosił' do końca życia 5h kłucia? Nieźle. Napisz lepiej dlaczego wybrałeś ten motyw...? - jeśli to coś niezbyt ppersonalnego